„Barbarzyńcy u bram” to najnowsza powieść Stanisława Srokowskiego. Tym razem autor popularnych powieści kresowych wziął na warsztat współczesne polskie realia, a bohaterami uczynił ludzi – wydawałoby się – spoza głównego nurtu życia publicznego: wrocławskich żulików. Zarazem jednak byłych opozycjonistów, którzy nie wzięli udziału w dzieleniu się władzą z komunistami pod koniec lat 80. Teraz zmarginalizowani, ale także życiowo złamani, obserwują rzeczywistość z jej obrzeży. 

Zło u Anny Zechenter ma ludzką postać, ma swoje instytucje, biura, swój budżet i swoje oddziały. Tym złem są sowieckie służby specjalne wraz z przybudówkami (w Polsce czy w NRD) oraz bezpośrednimi kontynuatorami w postaci dzisiejszej FSB czy GRU. Trucizny, które szerokim strumieniem płyną z Kremla, zatruwają nie tylko głównych graczy światowej polityki ale i dotykają zwykłych ludzi. Istnieje też na nie silna, do tej pory niezwalczona odtrutka.