Przeszłość znanych i potężnych polityków zawsze budzi nasze zaciekawienie, uważamy bowiem, że poznanie ich rodzinnych korzeni, środowiska, w którym wyrastali, wpływy, jakim podlegali w dzieciństwie i młodości, mogą pomóc w zrozumieniu ich teraźniejszych postaw i działań. Nic więc dziwnego, że zainteresowanie budzi także przeszłość „cesarzowej Europy”, Angeli Merkel, szczególnie ta sprzed 1989 roku. Były enerdowski dyplomata Ralph Hartmann w artykule opublikowanym w 2008 roku na łamach lewicowego pisma „Ossietzky” postulował, aby pani kanclerz, która tyle mówi o „przejrzystości” w polityce, „bardziej transparentną” uczyniła swoją własną biografię.

Biorąc do ręki 102 numer Dwumiesięcznika ARCANA nie wiadomo od czego zacząć lekturę. Oko Czytelnika przykuwa szereg doskonałych i aktualnych tekstów, trudno by też wyłuskać perły najnowszego numeru, pozostaje więc przeczytać ten numer od deski do deski.

Jeszcze w grudniu trafi do Państwa rąk numer 102 Dwumiesięcznika ARCANA, w którym pojawi się m.in. odpowiedź prof. Dudka na zastrzeżenia Filipa Musiała do jego książki o IPN, będziemy mogli przeczytać tekst o prof. Pawle Wieczorkiewiczu, a także solidną dawkę wieści z Niemiec. Ale będzie tam także garść pozytywnych apeli, także autorstwa poety Wojciecha Wencla. Cały numer wlewa w nas nieco otuchy na czas postępującego liberalizmu i ofensywy barbarzyństwa, o czym pisze redaktor naczelny Arcanów - prof. Andrzej Nowak. Ten wstępniak prezentujemy na łamach naszego portalu.

Dla tych, którzy jeszcze nie kupili 101 numeru Dwumiesięcznika ARCANA, polecamy jeden z tekstów zawartych w periodyku. Pisarz i publicysta zabiera się za lewicową mitologię przypisującą Polakom nastroje antysemickie. Nie bezinteresownie oczywiście. Autor nie ucieka od wskazywania głównych piewców rzekomego polskiego antysemityzmu, stawia też mocne diagnozy. Postacie Miłosza, Grossa, czy Borowskiego przewijają się tutaj raczej w smutnym kontekście.

W tego typu manipulacjach stara komunistyczna lewica podawała rękę nowej. Jeśli bowiem polska tradycja była aż taka zła, to odgórna, komunistyczna „rewolucja” zyskiwała jakieś usprawiedliwienie. (…) Dla nowej lewicy natomiast jest doskonałym uzasadnieniem jej haseł rozprawy z tradycją i ułatwia odwołanie do instytucji UE, które skwapliwie pośpieszą z pomocą w walce z antysemickim ciemnogrodem.

W „Arcanach” ukazał się tekst niezwykły. Drukiem nie widziany nigdy. Bo też pomysły na rozwój partii rzadko ogłasza się publicznie. Od czasu do czasu krążą one w zamkniętym obiegu, nie wpływając ani na realną politykę, ani na publiczną debatę. Ogłoszenie takiego tekstu drukiem w zasadzie zamyka jego „karierę” w sferze oddziaływania na decydentów. Rzadko kiedy autorzy podobnych koncepcji decydują się na taki krok. Uruchamia jednak coś nie mniej ważnego – oddziaływanie na szerszą publiczność. 

Szczerski, Waśko, Wildstein, Grajewski, Musiał, przetłumaczone na j. polski wiersze Charlesa Maurrasa - przekroczywszy magiczną, jubileuszową liczbę 100 numerów, ARCANA niezachwianie płyną dalej oferując Czytelnikowi teksty pełne refleksji, ale niekiedy twarde i stanowcze, polemiczne i kontrowersyjne. Specyfika tego numeru polega na czasie w jakim powstawał – część tekstów (np. wywiad z profesorem Krzysztofem Szczerskim i profesorem Andrzejem Wasko) pochodzą z przedwyborczego nastroju oczekiwania, lecz już wstęp Redaktora Naczelnego to chłodna refleksja po demokratycznym zatwierdzeniu status quo w Polsce.

Na Szkic do strategii Prawa i Sprawiedliwości do 2015 roku Jana Filipa Staniłko znana socjolog zareagowała kategorycznie. Nie zgadza się nie tylko z metodologią obraną przez autora tekstu, ale też zarzuca mu uleganie medialnym stereotypom, formułowanie sofizmatów. Fedyszak-Radziejowska dzieli się też z Czytelnikiem podejrzeniem co do największego, jej zdaniem, problemu partii Jarosława Kaczyńskiego… Warto się z tym tekstem zapoznać, bo powstał ok. 9 miesięcy temu i widać wyraźnie co się sprawdziło z tych rozważań, a co może się jeszcze sprawdzić.

Tekst został opublikowany w 98-99 numerze Dwumiesięcznika ARCANA.

Idąc za sugestią Profesora Andrzeja Nowaka pragniemy przedstawić na naszym portalu głosy w dyskusji nad reformą Prawa i Sprawiedliwości. To Jan Filip Staniłko, członek zarzadu Instytutu Sobieskiego, rozpoczął takie rozważania na łamach 97 numeru Dwumiesięcznika ARCANA. Już wkrótce przedstawimy odpowiedź znanej polskiej socjolog Barbary Fedyszak – Radziejowskiej oraz Rafała Matyi. Kto miał rację?

Na co Polska może być jeszcze potrzebna? Ankieta „Arcanów” – rok 2011: 

1. Na co Polska może być jeszcze potrzebna? Jaki jest/może być sens polskości (Polski) dla Polaków, jaki dla tutejszych, jaki dla sąsiadów, dla innych (dla naszego regionu, dla Europy, dla świata)? 

2. Jakie zobowiązanie może dziś wynikać z akceptowanej przynależności do polskiej wspólnoty historycznej/obywatelskiej/narodowej? Na co my możemy być Polsce potrzebni? 

Obydwa pytania zaadresowaliśmy do polskich respondentów. Pytanie pierwsze skierowaliśmy także do grupy zagranicznych obserwatorów (sympatyków) polskości. Drukujemy poniżej odpowiedzi – najpierw 25 odpowiedzi polskich, potem 7 odpowiedzi zagranicznych. Łącznie 32 głosy, do których każdy Czytelnik może dodać własny, trzydziesty trzeci. 

Redakcja (Dwumiesięcznika ARCANA)

Na Portalu ARCANA piszemy przeważnie o Rosjanach, ale w Dwumiesięczniku (post)konserwatysta Tomasz Gabiś bacznie przygląda się naszym zachodnim sąsiadom. W setnym numerze periodyku spojrzenie germanisty na Niemcy odsłania wiele nieznanych tendencji w kraju Bismarcka i Hi... Hindenburga.