Do Kazania przybyło kilkaset osób, nie tylko z Tatarstanu, ale również Czuwaszji oraz Baszkirii, czyli republik, których mieszkańcy poczuwają się do dziedzictwa Chanatu Kazańskiego. Wśród transparentów można było zobaczyć hasła wzywające do zaprzestania rusyfikacji narodów tatarskich, czy ingerowania w sprawy muzułmanów. Znalazły się również takie, które bezpośrednio nawiązywały do idei niepodległości republik nadwołżańskich (tzw. Idel-Ural).

Rosyjskie media odnotowują, że wśród narodowych flag tatarskich oraz symboliki separatystycznej można było odnaleźć również sztandar ekstremistycznej organizacji islamistycznej Hizb-ut-Tahrir, której celem jest utworzenie światowego kalifatu. Wyróżniały się także nowopowstały Tatarski Front Patriotyczny „Ałtyn Urda” („Złota Orda”) oraz Baszkirski Związek Młodzieży „Kuk Bure” („Niebiański Wilk”).

Oprócz tradycyjnie występujących przy takich okazjach – lidera Związku Młodzieży Tatarskiej „Azatłyk” Naila Nabiullina oraz pisarza Ajdara Chalima, tym razem głos mógł zabrać także przywódca młodych nacjonalistów czuwaskich Ilja Aleksiejew (który przyjechał do Kazania wcześniej w celu podpisania dokumentów o współpracy z przedstawicielami tatarskich organizacji nacjonalistycznych) oraz lider nacjonalistów z Baszkirii – Azat Salmanow.

Po wiecu na Placu Wolności uczestnicy demonstracji sformowali kolumnę marszową i przeszli do centrum miasta – pod kazański Kreml. Tam odmówiono modlitwę „pamięci męczenników dżihadu”, czyli obrońców Kazania przed inwazją Iwana Groźnego w XVI wieku.

Źródło: regnum.ru

(BC)